Nierstichting-inzameling © Alle rechten voorbehouden
Ontworpen door KJC
Vanaf nu ben je bezit van het ziekenhuis...
Acuut naar het ziekenhuis
Op 6 jarige leeftijd kreeg ik het 's nachts opeens erg benauwd
en moest acuut naar het ziekenhuis. Na diverse onderzoeken, kwamen ze er achter dat
mijn nieren waarschijnlijk bij de geboorte niet goed ontwikkeld waren. 1 nier werkte
nog voor 25% werkt en de andere voor 15%. De arts zei: "Vanaf nu ben je bezit van
het ziekenhuis..."
Dialyseren in Rotterdam
De komende jaren lag ik gemiddeld 7 weken per jaar in het ziekenhuis en had ik een streng dieet. Toen ik 11 jaar was moest ik gaan dialyseren. Dat was geen pretje. 2 x 6 uur per week naar Rotterdam. Voor ik moest dialyseren ging ik eerst naar de toilet en bidden naar God om kracht. Waarom ik dat deed, weet ik niet, want ik ben niet christelijk op gegroeid. Gelukkig kreeg ik na een half jaar een donornier aangeboden. Hierdoor voelde ik mij een stuk beter.
“Gouden nier” van mijn vader
Na 9 jaar stootte de nier af waarna ik weer aan de dialyse
moest. Deze keer 3 x 5 uur per week in Leiden. Mijn vader besloot één van zijn twee
gezonde nieren af te staan. Na een periode van onderzoeken, werd ik na 1,5 jaar dialyseren
voor de tweede keer getransplanteerd. Helaas bleek uit de uitslagen dat het niet
helemaal goed ging en ook deze nier stootte langzaam af ondanks de "slechts" 3,5
jaar dat ik ervan heb mogen genieten, was het een "gouden niertje". Tijdens Wereld
Kampioenschappen voor mensen met een orgaantransplatatie, won ik in 1991 in Hongarije
2 gouden medailles bij tafeltennis: in het enkel- en dubbelspel.
Derde niertransplantatie
Opnieuw volgde een traject van dialyseren. 5,5 jaar lang.
Het laatste half jaar had ik veel problemen en moest regelmatig gedotterd worden
aan mijn shunt (twee aderen die aan elkaar verbonden zijn zodat de aanvoer krachtiger
is om zo te kunnen dialyseren) en werd wanhopig. Weer begon ik tot God te bidden
om kracht. Want nood leert bidden. Zodra het goed ging, had ik God niet meer nodig;
dacht ik.
28 augustus 1997 lag er op het bureau op mijn werk een briefje dat ik het
ziekenhuis moest bellen. Ik dacht dat het was om mijn medicatie te veranderen. Toen
ik belde, zei de arts dat er een donornier voor mij beschikbaar was... Dat was het
mooiste nieuws dat ik sinds jaren gehoord had!
Enige tijd na mijn transplantatie heb ik de Here Jezus aangenomen als mijn Heiland
en verlosser. Ik heb ervaren dat Hij Degene is die mij rust en kracht geeft in tijden
als ik het moeilijk heb en mij er doorheen helpt.
12 jaar getransplanteerd
Van deze
laatste transplantatie geniet ik na 12 jaar nog steeds. Maar helaas gaat het met
de nierfunctie weer niet goed. Ik zit op het randje van dialyse. Zodat ik weer van
voren af aan moet beginnen.
Wat ik erg mooi vind en dankbaar voor ben, is de reacties van familieleden, maar ook van vier personen uit de kerk, die spontaan hebben aangeboden om één van hun gezonde nieren aan mij af te staan. Helaas heb ik door de drie transplantaties veel antistoffen in mijn bloed waardoor een transplantatie met één van de aangeboden organen, niet goed zou gaan. Een volgende transplantatie wordt door de antistoffen erg moeilijk.
Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt.
Zendelingsreizen naar Roemenië
Heb ik veel mee gemaakt?
Ja, wat ik hier boven geschreven heb, is maar een klein stukje van wat ik in het ziekenhuis heb mee gemaakt. Daarnaast heb ik dankzij de diverse transplantaties ook heel veel mooie dingen mee gemaakt en kunnen doen. Waaronder 7 keer naar Roemenië om daar zendelingen te helpen.
Kracht en rust uit Christelijk geloof
Voel ik mij door o.a. het ziekenhuis gebeuren
somber en down?
Af en toe. Mijn rust en kracht haal ik uit mijn geloof in de Here Jezus. Door het
geloof in Zijn lijden aan het kruis op Golgotha, Zijn dood en opstanding mag ik weten
een kind van Hem te zijn.
Mijn toekomst is een eeuwig leven met Hem.
Iets wat ik iedereen toe wens!
God’s zegen!
Kees-Jan
www.ipkatwijk.nl
